Wczoraj
obejrzałam wyciągnięty z archiwów
TVP film Sylwestra Latkowskiego o
pedofilii z Dworca Centralnego czy
raczej o tym, jak organa ścigania RP NIE walczą z pedofilią. Bardziej zresztą
ten film wysłuchałam niż oglądałam.
Najbardziej wstrząsające było to, że okazuje się, iż wydziały Policji Państwowej wyspecjalizowane w ściganiu
prostytucji nieletnich i pedofilii jeśli
nawet były, to w ostatnich latach ograniczano im budżety albo je
likwidowano.
Druga sprawa to procesy przeciwko prominentnym pedofilom
ciągnące się „na przedawnienie” oraz
podły los męskich prostytutek,
które w wieku lat 35-40 lądują jako bezdomni, często uzależnieni od narkotyków
albo psychiczni – po tym, jak w wieku lat 10-12 zostali „złowieni” na
„pigalaku” warszawskim.
Z filmu wyziera klimat ogólnego znudzenia, bezradności, niemożności i przekonania praktycznie wszystkich uczestników tego dramatu, że „to nic takiego”
i generalnie nie ma o co kruszyć kopii.
Dopiero rozmowa Sylwestra Latkowskiego z mężczyzną, który zdecydował się zeznawać jako
wieloletnia ofiara pedofilii ale niestety również prostytutka męska bezdomna, bez środków do życia i bez
przyszłości rzuca światło na to, jak się
otworzyło to inferno.
Mężczyzna pochodzi z
jakiegoś małego miasteczka z Dolnego lub Górnego Śląska , gdzie zlikwidowane
zostały zakłady przemysłowe i miejscowa
ludność straciła środki utrzymania. Nie
wszystkie rodziny radziły sobie z tą
katastrofą. Nie wszyscy umieli wyjechać
i zarobić. Nie wszystkie rodziny były
odporne na telewizyjne pokusy reklamowe, że „musisz to mieć teraz”.
I ruszyła do Warszawy i Berlina, Wrocławia , Gdańska czy
Krakowa czyli tam, gdzie pojawiło się nagle wielu mężczyzn , praktycznie jawnie,
z kasą i apetytem na młode ciała.
Nikt tego zjawiska nie badał, ale ciekawe, jaka jest korelacja między pojawieniem się wielkiego bezrobocia i prostytucją nieletnich.
To się tliło i za komuny i symbolem tego była „akcja
Hiacynt” ale dopiero rozwalenie w ciągu 10 lat
ok. 4 mln miejsc pracy w przemyśle
wywołało prawdziwy boom w nowej
nieznanej dotąd gałęzi: agencji towarzyskich czyli potocznie burdeli i na boku dla „koneserów” dziewczynki i chłopcy z podstawówek sprzedający
się za modne ciuchy czy kolację i nocleg. Lub mali zbuntowani uciekinierzy
z domu i lądujący na Dworcu Centralnym bez pieniędzy i bez adresu członka rodziny
czy znajomego.
Mięło 20 lat a organa ścigania i politycy nie zrobili
dokładnie NIC aby zjawisko to zlikwidować. No bo niby jak policja ma likwidować
bezrobocie i jego skutki czyli
alkoholizm i przemoc w rodzinie
bez dochodów i bez ostrych zasad
moralnych.
Minęło 20 lat i nikt nie zadaje pytania, co się dzieje z chłopcami i młodzieńcami, którym stuknęło lat 40 a ostatnie 25 lat upłynęło im na świadczeniu
usług seksualnych, życiu z dnia na dzień
, bez stałego dachu nad głową i bez zawodu i bez uprawnień emerytalnych. To nie jest duża grupa osób, ale ona
jest.
I wg mojej całkowicie błędnej teorii spiskowej ktoś, , kto przez lata obserwował a może i
sterował tym zjawiskiem, podjął określone decyzje. Że można ich wykorzystać „ten
ostatni raz” . A oni oczywiście
potraktują „ofertę” jako ostatnią deskę ratunku.
Ja się absolutnie
mylę, ale zastanawia mnie fakt, iż nie są ujawniane pełne życiorysy
i droga życiowa mężczyzn, którzy mając
lat 40-50 nagle ostatnio zaczęli sobie
przypominać, ze w wieku lat 10, 12, 15 „byli ministrantami” i „byli
molestowani przez księdza”.
A wystarczyło ruszyć
sprawę prałata ks. Jankowskiego i jego rzekomej „ofiary” czyli
mężczyzny, który oskarżył go w roku 2004 o wykorzystanie seksualne. Okazuje się, że oskarżył też o gwałt w hotelu Sheraton w Warszawie
prominentnego polityka SLD. I wtedy
media ujawniły , że był on „prostytutką męską” ( w domyśle – nieletnią) i
konfabulował. Oraz trzykrotnie lądował w szpitalu psychiatrycznym.
Od roku 2004 minęło lat 15 i nie wydarzyło się praktycznie
nic poza głośnym „obalaniem pomnika” ks.
Jankowskiego. No i odkrywczym filmem braci Sekielskich, którzy „odkrywając
pedofilię w KK” zapomnieli ujawnić, że trzech
czy czterech „krzywdzicieli dzieci” było tajnymi współpracownikami SB.
No i państwo w całym swym majestacie zerwało się do boju na
2 tygodnie przed wyborami do EU i ogłosiło, że „zaostrza kary”. Kary oczywiście
można i trzeba zaostrzać, ale co ze skutecznym ściganiem WSZYSTKICH pedofilów a
nie tylko tych z jednej „grupy zawodowej” w dodatku ze wskazaniem, żeby
„Kościół płacił”. Najlepiej dużo. Tak dużo,
żeby go szlag trafił.
Czy w tym jądrze ciemności nie ujawnia się nam przypadkiem „program emerytalny dla byłych prostytutek
męskich”, wykorzystywanych na różnych „pigalakach Krakowa, Wrocławia, Warszawy
czy Gdańska” , gdzie policji nikt nie uświadczy a wszyscy i tak wiedzą, co tam
się dzieje.
Sekielski pokazał kilku pedofilów w sutannach na ponad 30 tysięcy księży
katolickich działających w Polsce czyli 0,0001% i media grzeją się od miesięcy.
A „pigalaki” Krakowa, Warszawy i Gdańska z „kanałem
eksportowym do Berlina” działają sobie w najlepsze nie niepokojone. Referaty policji ds. prostytucji nieletnich
istnieją w teorii albo nie ma ich wcale a sądy wydają wyroki w zawieszeniu lub
ciągną sprawę do przedawnienia.
Państwo , które przez 28 lat i dłużej NIE chroniło najmłodszych
swoich obywateli przed wykorzystaniem, wykluczeniem, a
nierzadko i chorobą i śmiercią i porwaniem w nieznane(sp rawa Jugendamtów) to
państwo niepotrzebne. Nie mające racji bytu. I idealny cel do ataku. Na każdym polu.
A skoro nie broni się
nawet dzieci czyli „przyszłości narodu”,
to dlaczego niby ma się bronić mienia.
Tu prawo nie działa, więc można nawet wysmażyć w obcym państwie ustawę o „mieniu
bezspadkowym w Polsce” a reakcja tutejszych politycznych elit jest mniej więcej
taka jak w sprawie „Dworca Centralnego”. Sprawa przykra ale jakoś to będzie.
"Jakoś" nie będzie bo
już w dobre francuskie,
niemieckie, włoskie, brytyjskie a i amerykańskie ręce” poszły całe branże.
Nawet Japończyk się pożywił na firmie Wedel.
A teraz otwiera się kolejna odsłona jumy, tym razem „na ofiarę Holocaustu”. Nie żeby wcześniej jakiś zaprzyjaźniony na ten przykład z panem prezydentem Kwaśniewskim Wienieczka
Kantor z Moskwy , ostatnio występujący jako Mosze Kantor , nie dostał po cenie mocno promocyjnej udziałów w całej branży nawozowej ostatnio
zwanej „Grupa Azoty”.
Wienieczka Mosze Kantor wcale nie jest „ofiarą Holocaustu” i
chyba nikt z jego rodziny, ale za to odnalazł się w odpowiednim momencie blisko
pana Jelcyna (wraz z Larrym Summersem z USA) i wykroił sobie za 300 tysięcy USD 35% udziałów gigantycznym kompleksie
nawozowym AZOT i (zmienił nazwę na ACRON)
pod Moskwą oraz przedsiębiorstwo
państwowe –stadninę koni , ładnych parę
hektarów też pod Moskwą w błyskawicznym tempie został „mniejszym oligarchą”
czyli wycisnął z byłego państwowego mienia ZSRR jakieś 3 mld USD.
A ostatnio jest
przewodniczącym Europejskiego Kongresu Żydów i ma paszport szwajcarski i
izraelski.
Źli ludzie mówią, że do tego zaangażowania społecznego, w
które wkłada własną kasę w roli „filantropa”
zmusiły go nieprzyjemne klimaty
po ujawnieniu faktu, iż jego dwie firmy
zarejestrowane w off-shorach a konkretnie firmy „Isofert Trading INC oraz
„Transchem Inrnational INC” są
wymieniane w związku z aferą sprzedaży 18
rakiet X-55
przez Ukrainę do Iranu i Chin. Te rakiety były produkcji rosyjskiej i mogły
latać na odległość 3000 km. Transakcję nakręcali „dwaj biznesmani rosyjscy” a
firmy Kantora są wymieniane jako „pośredniczące”.
Źli ludzie podawali wtedy także info, że pan Kantor , już wówczas Moshe Kantor był w okresie od kwietnia 2005 do 2007 „społecznym doradcą Wiktora Juszczenki” akurat wtedy prezydenta Ukrainy.
Źli ludzie podawali wtedy także info, że pan Kantor , już wówczas Moshe Kantor był w okresie od kwietnia 2005 do 2007 „społecznym doradcą Wiktora Juszczenki” akurat wtedy prezydenta Ukrainy.
Można jeszcze dorzucić, że pan Kantor w 2005 r.
zaszczycił swoją obecnością Polskę aby wziąć udział w obchodach okrągłej
rocznicy wyzwolenia obozu KL Auschwitz, w której uczestniczył sam pan Władimir Putin. Pana Kantora
przyjmowali wtedy nie tylko chlebem i solą pan Buzek i pan Kwaśniewski.
W sprawie rakiet było śledztwo prokuratorskie na Ukrainie,
Szef FSB Ukrainy pan Turczynow skierował w styczniu 2005 r.
stosowne pismo do swoich przełożonych a
w piśmie tym padają takie nazwy firm jak właśnie Isofert Trading INC,
Tranchem International INC ale też Far
West Ltd (Szwajcaria) i Dilligence Ltd
(USA) oraz EMM Arab Systems LTD (Cypr)
oraz parę innych.
Dla pana Kantora skończyło się to na przesłuchaniu na lotnisku Ben Guriona w Tel Avivie.
Bogatemu wolno więcej? Niekoniecznie. Ale w przypadku Moshe
Kantora chodziło o jego bardzo wzmocnioną wówczas pozycję na „dworze
moskiewskim” czyli u pana Putina po tym, jak jego „memoranda” pomogły
skutecznie rozwalić prokuraturze i sądom
grupę Yukos , której jednym z właścicieli był Chodorkowski, konkurent Władimira
Putina w wyborach prezydenckich. Który to Chodorkowki oskarżył Putina
publicznie o korupcję.
Dzięki „memorandom” Kantora w dniu 25 października 2003 r. Michaił Chodorkowski został aresztowany a w maju 2005 r. został skazany na 9 lat kolonii karnej. A przyjaciel i patron Kantora oligarcha
Michaił Friedman właściciel Alfa Banku oraz biznesów naftowych kooperujących z
brytyjskim BP – zarobił parę groszy.
Wojna z Chodorkowskim i afera z rakietami do Iranu to były sprawy więcej niż kontrowersyjne
dla środowisk żydowskich i , jak mówią niektórzy, np. portal worldjewishwoices.wordpress.com, bystry
pan Kantor w 2006 r.
założył tzw. European Jewish Fund ( EJF)(Europejski Fundusz Żydowski) akurat na rok przed tym, jak wystartował do prezydentury w European Jewish
Congress.
Od tej pory „walczy z
antysemityzmem” na lądzie, morzu i w powietrzu a głównie w mediach i „na
dworach królewskich Europy”, w czym pomaga mu grupa szlachetnych ludzi z Polski
, w tym pan Kwaśniewski , pan Bil i pan Rafał Pankowki, który mu pisze „raporty
o antysemityzmie w Polsce”.
Poczesne miejsce w tych raportach i akcjach pana Kantora zajmuje od co najmniej roku 2012
r. jako główny „czarny charakter i wróg ludzkości” słynny „Father Rdyzyk” oraz demoniczne Radio Maryja.
Ataki Moshe Kantora
na Ojca Dyrektora i Radio Maryja
pozostają zupełnie bez związku z faktem, że to głównie Radio Maryja dało szansę obrony Zakładów Azotowych Tarnów I Zakładów
Azotowych Puławy przedstawicielom załogi
i parlamentarzystom przed przejęciem udziałów przez Kantora.
Nie skończyło się na atakach w 2012 r. Ostatnio portal www.pch24.pl donosił, że Moshe Kantor miał w
roku 2018 na jakiejś konferencji międzynarodowej (chyba w Wiedniu ) ogłosić, że
„Radio Maryja powinno być rozwiązane”. Czyli mściwy i pamiętliwy.
A 2 maja 2019 r. i jako Przewodniczący delegacji
Europejskiego Kongresu Żydów nawiedził
z prezentami samego Sekretarza Stanu
Stolicy Apostolskiej JE abp Pietro
Parolino. Na portalu Europejskiego Kongresu Żydowskiego jest seria zdjęć ,
przedstawiająca pana Kantora oraz JE abp
Parolina a obok ów słynny prezent dla Papieża Franciszka czyli obraz Moise Kislinga z 1953 r. – Portrait of Father
Galli”.
Ciekawe, czy Moshe
Kantor uważą, że za obraz Moise Kislinga
wynegocjuje u Papieża Franciszka – rozwiązanie Radia Maryja, które tak mu leży
na sercu. I nie tylko jemu.
Poczekamy, zobaczymy.
Moshe Kantor tłucze nas medialnie rzekomym antysemityzmem a tymczasem pani Ruth Deech z domu Fraenkel wywołała
prawdziwą burzę w mediach brytyjskich,
izraelskich i polskich ekstrawaganckim przemówieniem w brytyjskim
parlamencie, którego jest członkiem.
Mianowicie baronessa Deech of Kumor , jak
donosi Najwyższy Czas z 16 maja br. w trakcie
dyskusji w brytyjskiej Izbie Lordów na temat zdolności Wielkiej Brytanii do
zwrotu dzieł sztuki zagrabionych w czasie II WW powiedzieć miała co następuje: „…„Najbardziej bezczelnym przestępcą jest
Polska, która rozsiadła się na majątku trzech milionów ofiar nazistów. To
jedyny kraju we współczesnej Europie, który odmówił ustanowienia systemu
odszkodowań..”.
To nie był pierwszy
publiczny atak na Polskę pani Deech w
sprawach majątku , jaki się jej jakoby należy
w Ustrzykach Dolnych po Moshe
Fränklu, który miał być jej dziadkiem ze
strony ojca. I był wg pani Deech właścicielem rafinerii ropy naftowej i kamienicy. Nie licząc kamienicy w Krakowie po babce ze strony matki.
W dniu 13 czerwca 2008 r. pojawił się artykuł autorstwa pani
Miriam Shahiv pt.”The Baroness planning to sue Poland over lost family assets”. ( Baronowa planuje
pozwać Polskę za stracone aktywa rodzinne). W artykule była informacja, że pani
Deech postanowiła wynająć kancelarię prawniczą Klein & Solomon z Nowego
Jorku , specjalizującą się w restytucji mienia Holocaustu aby wyprocesować od
Polski owe „aktywa po rodzinie”.
O ile mi wiadomo, nic się do dzisiaj nie wydarzyło w sprawie
„restytucji mienia Ruth Deech po rodzinie” poza tym, że w roku 2009 z Polski nielegalnie wywiozła (bez zezwolenia stosownych władz, do których
się zwracała) komplet srebrnych sztućców
przedwojennych , które a jakże, miały, podobnie jak rafineria w Ustrzykach
Dolnych, należeć do jej dziadka Moshe.
Srebrne łyżki i widelce miał przechowywać „dla rodziny” sam
profesor Eugeniusz Waniek , wykładowca Akademii
Sztuk Pięknych w Krakowie ur.
1906 w Ustrzykach Dolnych a w czasie wojny Żołnierz AK pseudo „Baśka”. I honorowy obywatel tego miasta , który na swoich obrazach uwiecznił wywózki ludności
polskiej do Kazachstanu za okupacji sowieckiej, zbrodnie UPA i zagładę
Żydów.
Czekał i czekał z
tymi łyżkami aż dożył lat 102 i wtedy
przyjechała do Krakowa pani Ruth Deech i ktoś ją miał zaprowadzić do staruszka i on w „prostej
ceremonii „ ale patetycznie miał przekazać owe precjoza rodzinne pani
baronessie.
Pani Ruth Deech
opowiadała prasie brytyjskiej mnóstwo szczegółów o tym, jak to ów „Polak”
miał opisywać mnóstwo szczegółów ze
swoich relacji z rodziną Fränkel i jak
niebezpieczne było przetrzymywanie owych łyżek, ale zdjęcia profesora Wańka np.
w swoim towarzystwie i w towarzystwie córki lub profesora Normana Daviesa,
którego krakowskie mieszkanie miała nawiedzić – nie zamieściła. Albo
zdjęcie jakiegoś jego obrazu na temat
zagłady Żydów w Ustrzykach Dolnych.
Zero dowodów na temat
tego, że mogła mieć jakikolwiek kontakt z nieżyjącym od 19 maja 2009 r. Eugeniuszem Wańkiem. Jest zdjęcie z jakimś
młodzieńcem tajemniczym panem Marco , który może jest kuzynem profesora. A może nie.
Jeszcze ciekawiej jest z prawami majątkowymi Ruth Deech do
rafinerii ropy naftowej w Ustrzykach Dolnych.
Jak donoszą portale
branżowe przemysłu naftowego i portale turystyczne bieszczadzkie i portal
miasta Ustrzyki Dolne, w tym mieście
rafinerie ropy naftowej były dwie.
Jest na ten temat informacja w artykule „Szlak Naftowy –jak do drzewiej z
ropą bywało” :”… Już w 1887 roku działała na terenie Ustrzyk Dolnych
niewielka rafineria firmy „Wiktor Józef i S-ka” i Karola Puertza. Została
przejęta przez spółkę „Mojżesz Frankel i Gerson Honig”. W 1896 roku wybudowana
została przez M.H.Reicha duża rafineria, którą przejęła następnie firma „Fanto
S.A.”. W 1927 roku zdolność przerobowa wynosiła 54 000 ton. W rafinerii
zatrudnionych było 450 pracowników. Firma wybudowała w pobliżu przebiegającej
linii duże zbiorniki, będące składami ropy….”.
Tak więc w Ustrzykach
Dolnych działała rafineria duża Fanto S.A
o zdolności przerobowej 54 tysięcy ton ropy na rok, co nie jest wielką
ilością przy zdolności PKN Orlen S.A – przerób roczny 33,2 MILIONÓW ton ropy .
Mniejsza rafinerią należąca do spółki
„Mojżesz Frankel i Gerson Honig” mogła mieć przerób roczny rzędu 10-20
tysięcy ton ropy. Czyli Arabia Saudyjska to była. Takich rafineryjek na terenie
od Drohobycza do Krosna było kilkadziesiąt.
No i mały problem: Mojżesz
Frankel miał wspólnika – Gersona Honiga (Höniga) , czyli nie był JEDYNYM
właścicielem rafinerii, jak próbuje nam wmówić kandydatka na szejka baronessa
Deech.
Wg baz danych
genealogicznych ów Gerson Hönig, który został zamordowany lub zmarł w
Ustrzykach Dolnych w grudniu 1942 r. miał pięcioro dzieci, z których przynajmniej trojgu urodziły
się wnuki a wśród nich co najmniej troje przeżyło II WW.
Syn Moshe
Mojżesz Hönig, który zginął w 1941 r. na
Ukrainie miał syna dr Eliezera Höniga,
który zmarł w 1955 r, w Petah Tikva w Izraeku , syn Nachman Berl Hönig, który zginął w KL Auschwitz miał syna dr Mendela Höniga, który zmarł 4 lipca 1999 r. w Tel
Avivie Izrael. Była jeszcze córka Judith
Isa z męża Halberstam, której syn profesor Heinrich Halberstam zmarł w roku
2014 w wieku lat 87 zostawiając dwoje dzieci.
Czyli drugi wspólnik miał spadkobierców , którzy dożyli do dzisiaj
a chciwa baronessa dezinformuje, że
dziadek Mojżesz Frankel był jedynym
właścicielem.
A teraz zaczyna się zabawa
z ustawą 447 i polską ustawą o restytucji mienia, którą zawetował Kwaśniewski.
Najpierw taka ciekawostka,
że Ustrzyki Dolne były od 28 września 1939 r. aż
do roku 1951 okupowane przez Sowiecki Sojuz z przerwą w latach 1941-1944, więc pierwszej konfiskaty mienia obywateli
polskich w Ustrzykach Dolnych dokonali
Sowieci, których ustawa 447 omija.
Druga sprawa jest taka, że w Ustrzykach Dolnych i okolicach grasowały oddziały
UPA, które miały takie „hobi” jak
niszczenie mienia „wroga” polskiego, żydowskiego czy sowieckiego.
Po przekazaniu Polsce przez
ZSRR terenów bieszczadzkich z Ustrzykami
Dolnymi w roku 1951 okazało się, że jest
to spalona ziemia w dosłownym tego słowa znaczeniu. I teren
bezludny.
Polacy odbudowali
praktycznie od zera odwierty ropy naftowej w okolicy i rafinerie ale nie w
Ustrzykach Dolnych. W Ustrzykach Dolnych mieściła się „centrala” firmy Ustrzyckie
Kopalnictwo Naftowe odbudowującej polskie
rafinerie w Bieszczadach, z czasem przeniesiono ją do Sanoka. Od 1973 r.
zostało ono włączone w struktury Przedsiębiorstwa
Kopalnictwa Gazu Ziemnego w Sanoku a Ośrodek Kopalń Ustrzyki został zlikwidowany. Pozostał tylko Ośrodek Kopalń
Krosno.
No i jeszcze drobny detal z
obywatelstwem ojca pani Ruth Deech. Ojciec Josef Frankel urodził się w 1903 r. w Ustrzykach Dolnych
czyli w Austro Węgrzech. Jeszcze przed I WW podjął naukę w szkole średniej
w Wiedniu i studia prawnicze do roku
1927 odbywał też w Wiedniu. I w Wiedniu pozostał do roku 1938. Do Wielkiej Brytanii
wyjechał przez Czechosłowację i Szwajcarię
w 1939 r i dotarł na jej terytorium 3 września 1939 r. Nie przyjechał do Polski w sierpniu 1939 r. żeby się zaciągnąć do armii.
Coś musiało być na rzeczy z
obywatelstwem Josefa Fraenkela, bowiem
kiedy wylądował na terenie Wielkiej Brytanii w dniu 3 września 1939 r. –
został internowany w obozie w Huyton k.
Liverpoolu przeznaczonego dla „enemy alien” czyli dla : obywateli wrogiego
państwa.
Zatem Josef Fraenkel ojciec baronessy Deech był obywatelem austriackim i nie starał się
po I WW o obywatelstwo polskie. Gdyby się starał i otrzymał polski paszport, to nie wylądowałby w
obozie w Huyton.
Ciekawa historia, bo poza niemiecką wiki, która wyraźnie wskazuje
na ucieczkę przez Czechosłowację z Austrii, to inni z jakichś powodów piszą, że Josef Fraenkel „uciekł z Polski”.
W Polsce być może bywał u rodziny w Ustrzykach Dolnych ale żył i pracował w Wiedniu, głównie w
Światowym Kongresie Żydów i prasie syjonistycznej.
Jedynym dostępnym źródłem
biografii Josefa Fraenkela ojca Ruth Fraenkel Deech jest artykuł
autorstwa pani Evelyn Audunki pt.” Austrian Zionism in Exile: The
Work of Josef Fraenkel, 1995 str. 94-103, zamieszczony w pracy
zbiorowej Edwarda Timmsa I Ritchie
Robertsona pt.” Austrian
exodus : the creative achievements of refugees from national socialism. Edinburgh : Edinburgh Univ. Press,
z 1995 r.
Pani Audunka urodziła
się w 1964 r. w Wiedniu i tam żyje ,
zajmując się pracą naukową w dziedzinie środowiska Żydów austriackich
syjonistów. I popełniła jeden mały artykuł
o kilku znanych Żydach syjonistach wiedeńskich. Nie wiadomo, jak zbierała dane.
Tak więc można zrozumieć,
że pan prezydent Kwaśniewski miał
słuszny powód aby zawetować
ustawę o restytucji mienia, która wymagała posiadania obywatelstwa polskiego w roku 1999
r. Pani baronessa z całą pewnością nie
posiada obywatelstwa polskiego a jej ojciec
Josef najprawdopodobniej nigdy się o polskie obywatelstwo nie starał.
Być może takie obywatelstwo posiadał dziadek Mojżesz, ale
pewności nie ma. Daty i okoliczności jego urodzin i śmierci nie są znane. A przynajmniej pani Audunka o nich nie pisze.
Burmistrzem Ustrzyk Dolnych był PRZED I WW a w czasie I WW a zwłaszcza w czasie wojny polsko ukraińskiej w roku
1918-1919 – Żydzi z Ustrzyk Dolnych stanęli po stronie Ukraińców, podobnie jak
entuzjastycznie witali Armię Czerwoną w 1939 r.
Być może jako „burżuj” został wywieziony przez Sowietów do
Kazachstanu i tam zmarł. Ale to tym
bardziej dowodzi, że w takim przypadku
nie jest ofiarą Holocaustu w rozumieniu,
jakie nadają temu terminowi historycy i politycy Zachodu.
Dlaczego o tym piszę. Oto odrzucono projekt ustawy anty-447.
Dzieje się to w atmosferze gorączki przedwyborczej i każdy chce coś ugrać. I jakoby „po wyborach” to dopiero będzie „klimat”.
Nie będzie, bo nagonka na Polskę
trwa już od dekad i mimo, że mienie prawowitym spadkobiercom jest oddawane w
trybie „zwyczajnym”, to jest spora grupa zdeterminowanych prominentnych
przedstawicieli środowisk żydowskich, nie tylko amerykańskich, którzy nie mają dokumentów
i dowodów na prawa do mienia w Polce ale mają CHĘCI i z dużym talentem aktorskim mogą zagrać rolę
„jedynego potomka uprawnionego do rafinerii” – na Oscara.
Na przykład baronessa
Deech do nieistniejącej rafinerii w Ustrzykach Dolnych. Która po wojnie została od zera odbudowana przez
Państwo Polskie odbudowana od zera i po latach zamknięta? I w dodatku nie wiadomo,
czy „wogle” chodzilo o rafinerię Frankla i Honiga, czy tylko do 1939 r. dotrwała jedynie
rafineria duża?
Czy chodzi może o to,
aby tych prominentnych polityków żydowskich rozsianych po świecie i nie mających z Polską żadnych
związków dopuścić do „mienia” w Polsce?? Poprzez wytrych "mienia bezspadkowego".
Pozornie sprawy opisane
powyżej: pedofilii , żądania zamknięcia Radia Maryja przez Moshe Kantora i agresywnych
i bezpodstawnych żądań oraz oskarżeń prominentnej brytyjskiej polityk - nie mają ze sobą nic wspólnego. Ale jednak mają: długą listę zaniechań kolejnych polskich rządów
w sprawach obrony obywateli i mienia Polski.
PS. Do tych, którzy są zdecydowani oddawać polski majątek również
wyłudzaczom mam tylko jedną prośbę: aby nie brali MAŁYCH łapówek. Błagam, bierzcie – DUŻE. Tu chodzi o prestiż naszego średniej wielkości
Środkowo europejskiego Państwa. TO ŻART.
Gorzki.
https://eurojewcong.org/ejc-in-action/events-meetings/ejc-president-moshe-kantor-meets-with-secretary-of-state-his-eminence-cardinal-pietro-parolin-in-vatican/
https://worldjewishvoices.wordpress.com/2014/10/26/an-oligarchs-path-to-power-moshe-kantor-and-the-destruction-of-yukos/
http://artyzm.com/e_obraz.php?id=10649
http://www.miriamshaviv.com/ruth-deech.php
https://pl.wikipedia.org/wiki/Eugeniusz_Waniek
https://www.geni.com/people/Gerson-H%C3%B6nig/6000000027512040548
https://de.wikipedia.org/wiki/Josef_Fraenkel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz